Małopolskie Impresje Poetyckie Osób Niepełnosprawnych
Wszystko jest poezją...
Warsztat Terapii Zajęciowej w Lgocie Wolbromskiej. działający w strukturze Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym koło w Wolbromiu oraz Dom Kultury w Wolbromiu po raz drugi zorganizowały tę ciekawą imprezę.
Wzięli w niej udział niepełnosprawni z 18 placówek Małopolski, którzy 11 kwietnia prezentowali ulubione przez siebie wiersze znanych poetów.
Celem konkursu było stymulowanie aktywności twórczej osób z niepełnosprawnością, stwarzanie możliwości uczestnictwa w kulturze, rozwijanie zainteresowania poezją oraz szeroko pojęta integracja osób niepełnosprawnych. Motywem przewodnim tegorocznej imprezy była miłość w poezji.
Występy oceniało jury złożone z poetów i polonistów oraz publiczność, która swoją ocenę przedstawiała za pomocą oklasków.
Muzeum Ziemi Miechowskiej
Odzyskały dawny blask
W Muzeum Ziemi Miechowskiej przy Bazylice Grobu Bożego w Miechowie, otwarto wystawę prezentującą cząstkę cennych, unikatowych tkanin i szat liturgicznych, gromadzonych przez stulecia w klasztornym skarbcu miechowitów. Ekspozycja „Piękno ukryte w jedwabnej materii. Tkaniny z kolekcji bożogrobców” zgromadziła samorządowców, duchownych i miłośników historii Miechowa.
-„Nowa wystawa na przykładzie ponad 30 oryginalnych eksponatów ukazuje kunszt artystów tworzących niegdyś tkaniny i szaty liturgiczne, które są dowodem mistrzostwa rzemiosła artystycznego. Jednocześnie zabytkowe szaty kościelne są przykładem bogactwa i wysokiej pozycji zakonników spod znaku podwójnego czerwonego krzyża. Do naszych czasów szczęśliwie dotrwało ok. 200 zabytkowych tekstyliów, z których większość wymaga niezwłocznych prac konserwatorskich. Wystawa - jak podkreśla Marcin Stolarski, dyrektor muzeum - ma przybliżyć i przypomnieć społeczności miechowskiej i turystom przykłady pięknej sztuki, która stanowiła dopełnienie liturgii bożogrobców, a do niedawna „żyła” w cieniu kościelnego skarbca”.
Kino "Radość" będzie mieć drugą salę
Cały czas się rozwija
Dokładnie w przeddzień rocznicy otwarcia w Wolbromiu w pełni cyfrowego kina, dyrektor Domu Kultury Piotr Gamrot, na specjalnie zwołanej konferencji prasowej, oficjalnie przedstawił ambitne plany uruchomienia drugiej sali kinowej. Powstanie ona w zachodniej części budynku, w pomieszczeniach użytkowanych do niedawna przez LGD i będzie dysponować ok. 50 miejscami. Kameralna sala będzie wykonana według wizji profesjonalnej projektantki wnętrz Moniki Grojec i powinna zacząć funkcjonować za rok. Oprócz projekcji filmowych będzie mogła służyć jako mała sala koncertowa, a także jako dodatkowe pomieszczenie na wszelkiego rodzaju spotkania, próby i występy.
Obecnie głównym zmartwieniem dyrektora są oczywiście pieniądze, ale - znając jego upór i pomysłowość - pewnie i tym razem znajdzie jakieś wyjście. Tak jak poprzednim razem, liczy na wsparcie Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej oraz Ministerstwa Kultury. A potrzeba sporo... Sam projektor będzie kosztować ok. 100 tys. zł...
Kevin Aiston w Miechowie
Zostawił Anglię dla Polski
1 kwietnia do Miechowa i młodzieży Gimnazjum nr 1 miał przyjechać Kevin Aiston, jedna z gwiazd popularnego programu „Europa da się lubić”… Tymczasem na scenie Centrum Kultury i Sportu pojawił się Włoch i to przebrany…
Wszystko okazało się żartem na Prima Aprilis, a Włocha Paolo Cozzę udawał Janek Doniec z kl. IIc… Oczekujący na Kevina nie zawiedli się. Przyjechał on do Miechowa na zaproszenie nauczycielki Gimnazjum nr 1 – Agnieszki Czarneckiej.
O Polsce i Ukrainie - rozmowy po próbie chóru Uniwersytetu Trzeciego Wieku w wolbromskim Domu Kultury
Kto śpiewa, ten jest dobrym człowiekiem
Pani Neli Piekarz prowadzi chór Uniwersytetu Trzeciego Wieku, działający przy Domu Kultury w Wolbromiu. Jest Ukrainką mieszkającą od wielu lat w Polsce. Tutaj założyła rodzinę, tutaj wraz z mężem wybudowała dom, tutaj pracuje. I od jej pracy rozpoczynamy naszą rozmowę.
-„Nigdy na scenie nie czułam się źle, nie odczuwałam strachu, tremy, choć mam za sobą wiele koncertów i w Krakowie i w Olkuszu, w Chrzanowie, Wolbromiu i okolicznych miejscowościach. Chcę przekazać ludziom to, co umiem sama i dać im poczucie pewności, by nie czuli się pozostawieni sami sobie. Żeby mieli pewność, że jestem z nimi, że ich wspieram i zawsze optymistycznie do tego podchodzę, z uśmiechem. Staram się z grupą wszystko wyćwiczyć jak najlepiej, choć wiadomo, że pewne niedociągnięcia się zdarzają. Mamy prawo popełniać błędy, bo przecież nie jesteśmy profesjonalnymi śpiewakami, a i wiek już nie ten i głos nie taki...”
